Welkom op onze blog. Hier kan je het doen en laten in en rond ons gezin volgen. Omdat wij nog al een grote familie hebben, kan iedereen op deze manier een beetje up to date blijven. Veel leesplezier !

donderdag 5 augustus 2010

Het begin ...

Op vrijdag 23 juli krijg ik een bloedtest. Zo gaat dat als je in de MMM zit. Echo's, behandeling en een bloedtest. Ik had er een goed gevoel bij, want ik had al een positieve thuistest in handen. Nu was dit geen garantie want de test was sowiso positief door de hormonen. Maar deze keer was de streep vele duidelijker! s'Middags mocht ik het ziekenhuis bellen voor de uitslag. Mijn hart bonsde bijna uit mijn borst, ik werd doorverbonden met de gyn van dienst.

"Proficiat mevrouw, het is positief"!
....
"Hallo, mevrouw?"

Ik wist niet wat te zeggen ... Verschillende keren had ik al gedagdroomd van dit moment. Wat zou ik zeggen? En nu was het zover en wat zei ik? Niets ...
Ik stond versteld en heel eventjes leek het alsof de wereld stil stond.

De hcg-waarde stond op 61.

61 ... nu begon ik mezelf gek te maken. 61 is weinig. En na al een paar slechte aflopen geeft dit geen moed.
Inplaats van gewoon blij te zijn met de "Proficiat mevrouw!" neenee ... ik moest mezelf weer ongerust maken. Ik belde de huisarts op en zei bevestigde de lage waardes.

Ik test zelf op 23, 24 en 25 juli.
En het stelt mij gerust dat het streepje donkerder word:



s'Maandags mag ik naar de huisarts om nog een bloedtest.
Onze behandelde arts is in vakantie dus doe ik dit allemaal maar op eigen houdje.
De uitslag: 288.

Het stijgt!

Woensdag belde ik naar mijn gewone gyn en daar mocht ik vrijdags nog eens langs voor een bloedtest.
Jammer genoeg nam die niet meer af voor de resultaten bekend te maken.
s'Maandag krijg ik te horen dat ik die resultaten s'woensdags pas krijg en zoveel geduld had ik niet.
Dan maar terug naar de huisarts!
En deze keer was het gestegen naar iets meer dan 2600.

Voorlopig gaat het dus goed.
Pril maar goed.

Ondertussen zijn we al 5 augustus en morgen weten we al 14 dagen dat we een kindje verwachten.
Maar echt doordringen doet het nog niet! Ik heb geen echte kwaaltjes, jah, vemoeidheid maar daar blijft het ook bij.

9 augustus is onze ferti-arts Dr Segal terug en kan ik bellen met het positieve nieuws! Dan krijg ik waarschijnlijk een eerste echo.

20 augustus krijg ik een echo bij de gewone gyn, de dag van ons vertrek naar Zuid-Frankrijk.

Spannend is het allemaal!

2 opmerkingen:

  1. Hé proficiat! Kwam na jouw berichtje op ons blogje hier ook eens even piepen.
    Geniet van jullie zwangerschap!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey,

    Ik ging net eventjes op jullie oude blog kijken, en dan kwam ik hier terecht :-) je hebt er een zeer mooie blog van gemaakt, maar de reden is natuurlijk nog veel mooier en specialer :-) Geniet van jullie zwangerschap!

    dikke knuf,
    renilde

    BeantwoordenVerwijderen